Tuesday, April 13, 2010

प्रश्न हा फिजूल आहे शब्द हे बेचव कसे...

धावताना तोल गेला..ठेचकाळत राहिलो
दूर ती गेली तरीही मी खुणावत राहिलो

प्रश्न हा फिजूल आहे शब्द हे बेचव कसे
पूर्ण चोथा होईतो जर अर्थ चावत राहिलो

दक्षिणेसाठी खरेतर देव त्यांनी पूजिला
जन्मभर त्यालाच पण मी देव समजत राहिलो

प्रश्न हे बोथट जणू कि, तीष्ण आली उत्तरे
बुद्धीच्या निसण्या वरी मग प्रश्न घासत राहिलो

बदलले हंगाम तरी पण खोड नाही सोडली
त्या तुझ्या इवल्या तळ्याशी रोज बरसत राहिलो

...कैलास गांधी

2 comments:

  1. सुंदर!


    "दक्षिणेसाठी खरेतर देव त्यांनी पूजिला"

    प्रश्नाची फिजुलता हेच तर त्याचे सौंदर्य नाही का, ज्यामुळे आपणही ते सोडायला तयार नसतो.

    ReplyDelete
  2. प्रश्न हा फिजूल आहे शब्द हे बेचव कसे
    पूर्ण चोथा होईतो जर अर्थ चावत राहिलो

    दक्षिणेसाठी खरेतर देव त्यांनी पूजिला
    जन्मभर त्यालाच पण मी देव समजत राहिलो

    - छान. आपल्या कविता आवडल्या.

    ReplyDelete