आता कुठे माझी मला ओळख झाल्यासारखा
हिंडतो बिनधास्त मी चेहराच नसल्यासारखा
मी फक्त आहे बुडबुडा इथल्या हवेचा हे खरे
असून नसल्या सारखा, दिसून फुटल्यासारखा
मी कधीचा ताटकळतो त्याच त्या जागेवरी, पण
धावतो रस्ता नव्याने, हा पाय फुटल्यासारखा
जाळ सोसुनी चुलीचा माय आहे रापली पण,
चेहरा दिसतो अजुनी तांदूळ धुतल्यासारखा
....कैलास गांधी
No comments:
Post a Comment