Enjoying mansoon with with किशोर कदम (सौमित्र)

Enjoying mansoon with with किशोर कदम
(सौमित्र)
खूप खूप फिरलो...दापोली, गुहागर, चिपळूण.... तुडुंब पाऊस ,
जगजीत सिंगच्या गझल..गालिब आणि किशोरच्या कविता साक्षात त्याच्याच
तोंडून आणखी काय हवे?
...गुहागरात पाहिजे तसे लॉज सापडले नाही मग वेळणेश्वर...हेदवी...पण तिथेही
तीच स्थिती मग शेवटी वैतागून चिपळूण गाठले...

नटरंग नंतर किशोर खूप बिझी झालाय पाहूया परत असा कधी योग येतो

गडकरींचा सीमावाद

शरीर जरी सुटले तरी
'अंगरखा' आटला आहे
गडकरींचा मराठी 'बुरखा'
दिल्लीत गेल्यावर फाटला आहे.

.....कैलास गांधी

निसर्ग व्ही. आर. एस. घेण्यापूर्वी....

ऋतू कधीपासून गेलेत सुटीवर
पाऊस ही उशीरच येतो कामावरती
तारीख उलटली तरीही डिलिवरी नाही म्हणून...
maternity leave वाढते आहे सरींची

दिवस मांडतो आहे calculation
सहाव्या वेतन आयोगाची
आणि रात्रीची फिगर वाढते आहे
T A ...D A ...च्या कॅलरीजनी

फुले ठरवताहेत वेळापत्रक उमलण्याचे
बाजारभावाचा अंदाज लावून
अन... रिटायर्डमेंट नंतर पेन्शन नाही म्हणून
संपावर चालली आहेत झाडे

फळांच्या सर्दी-पडशा वरील लस
बाजारातून गायब करण्यात आलीय... हेतुपुरस्कर..
आणि कीटकांची practice जोरात चालावी म्हणून
manage केले जातेय हवामानाला

दाण्यांचे वजन वाढवण्यासाठी रोपांना
ग्राईप water पाजण्याचा ....सल्ला दिला जातोय कृषी तज्ञांकडून
आणि इमारतींची संख्या वाढल्याने
कुटुंब नियोजनाची सक्ती केली जातेय... शेतांवर

आता,
निसर्ग व्ही. आर. एस. घेण्यापूर्वी
नेमणूक केली पाहिजे मर्जीतल्या निसर्गाची
किंवा निदान तशी जाहिरात तरी छापून आणली पाहिजे
कमी खपाच्या .....वर्तमानपत्रात
निसर्गबळ मंत्रालयाचे निकष बदलण्यापूर्वी ...

....कैलास गांधी

कुटुंब नियोजनाची सक्ती केली जातेय... शेतांवर

ऋतू कधीपासून गेलेत सुटीवर
पाऊस ही उशीरच येतो कामावरती
तारीख उलटली तरीही डिलिवरी नाही म्हणून...
maternity leave वाढते आहे सरींची

दिवस मांडतो आहे calculation
सहाव्या वेतन आयोगाची
आणि रात्रीची फिगर वाढते आहे
T A ...D A ...च्या कॅलरीजनी

फुले ठरवताहेत वेळापत्रक उमलण्याचे
बाजारभावाचा अंदाज लावून
अन... रिटायर्डमेंट नंतर पेन्शन नाही म्हणून
संपावर चालली आहेत झाडे

फळांच्या सर्दी-पडशा वरील लस
बाजारातून गायब करण्यात आलीय... हेतुपुरस्कर..
आणि कीटकांची practice जोरात चालावी म्हणून
manage केले जातेय हवामानाला

दाण्यांचे वजन वाढवण्यासाठी रोपांना
ग्राईप water पाजण्याचा ....सल्ला दिला जातोय कृषी तज्ञांकडून
आणि इमारतींची संख्या वाढल्याने
कुटुंब नियोजनाची सक्ती केली जातेय... शेतांवर

आता,
निसर्ग व्ही. आर. एस. घेण्यापूर्वी
नेमणूक केली पाहिजे मर्जीतल्या निसर्गाची
किंवा निदान तशी जाहिरात तरी छापून आणली पाहिजे
कमी खपाच्या .....वर्तमानपत्रात
निसर्गबळ मंत्रालयाचे निकष बदलण्यापूर्वी ...

....कैलास गांधी

खासदारांची खंत...

लोकशाहीच्या सुभेदारांचा
असा पवित्रा नवा आहे
लोकसेवक वेतन म्हणून
सहावा आयोग हवा आहे

वरकमाईवर म्हणे आता
फक्त आमचे भागत नाही
कार्यकर्ता पोसला तरी
खाल्ल्या मिठाला जागत नाही

....कैलास गांधी

भोपाळ चा न्याय ?

राजीव असो वा मनमोहन
तीच ती कथा आहे
कौरवांना सामील 'अर्जुन'
हीच खरी व्यथा आहे
खटल्याच्या निकालानंतर
अहवालाची मागणी आहे
२५ वर्षाच्या जखमांवर
१० दिवसांनी डागणी आहे

....कैलास गांधी

मग कोंब कुण्या सृजनाचा माझ्यात अंकुरत असतो...

दररोज स्व:ताला काही मी प्रश्न विचारात असतो
का खुड्लेल्या फांद्यांना अंकुर उगाचच फुटतो

विसरायचे आहे त्याला आधी घडलेले त्याला
तो लाख ठरवतो आणि मागचे उगाळत बसतो

या मातीमध्ये म्हणता रुजणारच नाही काही
मग कोंब कुण्या सृजनाचा माझ्यात अंकुरत असतो

...कैलास गांधी

धीर कधीना खचला तरीही या सत्याची जाणीव झाली

ज्याच्या नाराजीने सध्या नवीन वादळ उठले होते
हे शोधा कि आधी त्याचे किती जणांशी पटले होते

बाग जरा नाखुशच होती फुलांनीच समजोता केला
नव्या ऋतूंची वाट पाहुनी रंग फुलांचे विटले होते

पाय मोकळे झाल्यावरती उभा राहिला नवाच गुंता
सुटे, मोकळे होण्यामध्ये हात जरा गुरफटले होते

पुसू नका आरसे उगाचच तोंडावर मारत जा पाणी
रोज नव्या रंगानी मुळच्या चेहऱ्यांना बरबटले होते

जीवानिशी जे गेले त्यांच्या मृतदेहांना नाही वाली
लाड तयांचे झाले ज्यांना थोडेसे खरचटले होते

धीर कधीना खचला तरीही या सत्याची जाणीव झाली
शरीर थोडे थकले होते... पाय जरासे दमले होते

....कैलास गांधी

माणसांच्या भावनांचे तेच ठेकेदार झाले...

पेटले सोयी प्रमाणे आणि नंतर गार झाले
माणसांच्या भावनांचे तेच ठेकेदार झाले

पावसाळी हि तरुंना येईना फुटवा परंतु
जंगलातील बंगल्यांचे वृक्ष डेरेदार झाले

प्राण जाईतो कुणाला लागला नाहीच पत्ता
लोक होते झोपले कि वार हि हळुवार झाले

जन्मदात्यांनाच ज्यांनी लावले देशोधडीला
कायद्याने पण तरीही तेच वारसदार झाले

संधिसाधू दांभिकांची जाहली पुन्हा आघाडी
काळजीवाहू म्हणाया बेगडी सरकार झाले

बोलले काही तरी पण भाविकांना अर्थ कळतो
हे जसे कळले तयांना तेच मग अवतार झाले

येथल्या पोकळ वीरांना राहिली लागून चिंता
गायचा इतिहास कोणी शब्द जर तलवार झाले

......कैलास गांधी

मी छंदी फंदी...: काँग्रेसच्या दारावरून...राष्ट्रवादीची वाट आहे

मी छंदी फंदी...: काँग्रेसच्या दारावरून...राष्ट्रवादीची वाट आहे

काँग्रेसच्या दारावरून...राष्ट्रवादीची वाट आहे

काँग्रेसच्या दारावरून
राष्ट्रवादीची वाट आहे
भाजपच्या उपरण्याला
सेनेची गाठ आहे ..
...........
आरपीआय चे निळे द्रव्य
कशातही मिसळते
मराठीच्या लोण्यासाठी
मनसे ताक घुसळते
...........
बसपाचा हत्ती कुठे
एकाजागी बसतो आहे
नवा मित्र खुश तेव्हा
जुना नेमका रुसतो आहे
............
लग्नाप्रमाणे रुसवे फुगवे
राजकारणाचा कणा आहे
पोरगी थोडी नकटी पण,
पोरगा म्हणे देखणा आहे

...कैलास गांधी

दाखल्यावर लावण्या पुरता तरी तू बाप दे...

झोंबणाऱ्या पावलांना ठणकणारी ठेच दे
मागण्या उ: शाप आधी एकदा तू शाप दे

घेवूनी हातात काठी चालणे नाहीच मंजूर
रोज घे माझी परीक्षा अडथळ्यांची वाट दे

पोरका होवून जगणे मान्य केलेले परंतु
दाखल्यावर लावण्या पुरता तरी तू बाप दे

देवळांना पोसण्याचा राहू दे त्यांनाच मक्ता
फक्त त्यांच्या जानव्याला विस्मृतीची गाठ दे

जिंकलो जी ती लढाई फक्त लढलो एकट्याने
पण कुणाला बोललो ना हात तू हातात दे

...कैलास गांधी

बायको,मैत्रीण,लफडे...

ट्वेंटी- ट्वेंटी करत करत
एकेक पेग वाढवत गेले
पराभवाचे दु:ख सुद्धा
पबमध्ये उडवत गेले
बायको,मैत्रीण,लफडे,फिक्सिंग
ताण तणाव फार आहेत
तणावमुक्ती साठी म्हणून
जागोजागी बर आहेत
.....कैलास गांधी

युगायुगांची कासावीस अशी वळवाने सरते का?....

कर्जमाफीच्या आमिशावर अशी माजली शेते
पाउस पडला नाही तरीही पिक भुकेचे येते

कुपोषणाचा अर्थ कळाया उपोषणाला बसली
मातीच्या गर्भात अकाली जन्म जाहली शेते

किती गचकली पाण्यावाचून गणती कोणी केली
संख्या फुगवून सांगत गेले किती वाचली शेते

अनुदानाच्या थापा ऐकून अता शहाणी झाली
किती कुणाचे टक्के असतील शोध लावती शेते

युगायुगांची कासावीस अशी वळवाने सरते का?
रक्ताचे मग पाणी करुनी आम्ही शिंपली शेते

.....कैलास गांधी

वाघ झाले संत पाहून हिंस्र झाली मेंढरे...

प्रश्न हि नव्हते समर्पक उथळ होती उत्तरे
सारखे वाटायचे कि हे खरे कि ते खरे

परतण्याच्या पायवाटा प्राक्तनाने खोडल्या
ठेवली चित्रात शिल्लक जीर्ण झालेली घरे

लोकशाहीवर असाही सूड त्यांनी घेतला
वाघ झाले संत पाहून हिंस्र झाली मेंढरे

नाचला मनसोक्त पाऊस रे सुबत्ता यायला, पण
ध्वस्त झालो गाव सांगे पूर जेव्हा ओसरे

आगळा हा निकष लावून लोकगणना जाहली
माणसे नसतील तेथे मोजलेले उंबरे

मोकळ्या नात्यांस जेव्हा संमती होती हवी
काळजीने ग्रासले ते लग्न झाले चेहरे

चक्क आईच्या दुधाचा पाहिला व्यापार तेव्हा
गाय हि गोठ्यात नव्हती, ना तिची ती वासरे

पाहिला मी एक योगी जन्मभर जखमांसावे
वाटले न मग कधीही घाव माझे बोचरे

सापडेन मी मला हीच नाही शाश्वती पण
याचसाठी शोधतो मी अडगळी अन कोपरे

....कैलास गांधी

प्रश्न हा फिजूल आहे शब्द हे बेचव कसे...

धावताना तोल गेला..ठेचकाळत राहिलो
दूर ती गेली तरीही मी खुणावत राहिलो

प्रश्न हा फिजूल आहे शब्द हे बेचव कसे
पूर्ण चोथा होईतो जर अर्थ चावत राहिलो

दक्षिणेसाठी खरेतर देव त्यांनी पूजिला
जन्मभर त्यालाच पण मी देव समजत राहिलो

प्रश्न हे बोथट जणू कि, तीष्ण आली उत्तरे
बुद्धीच्या निसण्या वरी मग प्रश्न घासत राहिलो

बदलले हंगाम तरी पण खोड नाही सोडली
त्या तुझ्या इवल्या तळ्याशी रोज बरसत राहिलो

...कैलास गांधी

उघड सांगती कविता माझ्या....

जरी उभा चांदण्यात आहे
तरी उन्हाळा उरात आहे

लग्न मोडते ज्याचे नेहमी
त्याच्या दारी वरात आहे

सरकारी नोकर ओरडला
शासन माझ्या खिशात आहे

स्वातंत्र्याने जी मोहरली
शेळी ती कुंपणात आहे

ते आता घडणारच आहे
जे काळाच्या मनात आहे

आता कुठे मी लबाड झालो
तशी सचोटी कुणात आहे

विकणे होते कधीच मंजूर
घासाघीस तर दरात आहे

लढण्याची खरी हिम्मत नाही
म्हणे दोष या कण्यात आहे

फाशीला जन्मठेप मिळते
तशी सुट कायद्यात आहे

रस्ता त्याचे आहे अंगण
छप्पर ज्याचे कनात आहे

ओलांडाया वेळ लागतो
उंचवटा उंबऱ्यात आहे

पुतळ्यासाठी प्रसिद्ध झाला
आता तो धूळखात आहे

रामाचा वनवास संपला
सीता अजुनी वनात आहे

उघड सांगती कविता माझ्या
दडून जे काळजात आहे

...कैलास गांधी

हा काळ हरामी मलाच गंडा घालून जातो...

वाटेत भेटतो रोज मला धमकावून जातो
हा काळ हरामी मलाच गंडा घालून जातो

घुसतेच कशी हि घरात माझ्या तिरीप कोवळी
मी रोज घराची खिडक्या दारे लावून जातो

इथे मुक्याचे नाणे कधीही वाजत नाही
फक्त बोलका भाव नेहमी खावून जातो

मी देतो शिक्षा माझ्यामधल्या अपराध्याला
जो आरोप नेहमी माझ्यावरती ठेवून जातो

मी पुढे चाललो आहे कि परतीच्या वाटेवर
हा प्रश्न सारखा तुला मला भंडावून जातो

तो फक्त जमवतो जाहिरातींचे कपटे काही
अन पत्रकार मी खुशाल तरीही सांगून जातो

मी ऋण मानतो फक्त तयाचे माथी माझ्या
तो एक कवी जो काळाला ओलांडून जातो

....कैलास गांधी

हिंडतो बिनधास्त मी चेहराच नसल्यासारखा....

आता कुठे माझी मला ओळख झाल्यासारखा
हिंडतो बिनधास्त मी चेहराच नसल्यासारखा

मी फक्त आहे बुडबुडा इथल्या हवेचा हे खरे
असून नसल्या सारखा, दिसून फुटल्यासारखा

मी कधीचा ताटकळतो त्याच त्या जागेवरी, पण
धावतो रस्ता नव्याने, हा पाय फुटल्यासारखा

जाळ सोसुनी चुलीचा माय आहे रापली पण,
चेहरा दिसतो अजुनी तांदूळ धुतल्यासारखा

....कैलास गांधी

कार्यकर्ते आणखी नेते खुजे पण....

उंदराला मांजराची साक्ष आहे
भामट्याचे चोरट्यावर लक्ष आहे

कार्यकर्ते आणखी नेते खुजे पण
कीर्ती त्याची फार मोठा पक्ष आहे

धान्य हा तर दारूसाठी माल कच्चा
कडबा हेच माणसाचे भक्ष आहे

देवघेवीचे चला बोलून टाकू
त्याचसाठी वेगळा हा कक्ष आहे

....Kailas Gandhi

देवघेवीचे चला बोलून टाकू....

उंदराला मांजराची साक्ष आहे
भामट्याचे चोरट्यावर लक्ष आहे

कार्यकर्ते आणखी नेते खुजे पण
कीर्ती त्याची फार मोठा पक्ष आहे

धान्य हा तर दारूसाठी माल कच्चा
कडबा हेच माणसाचे भक्ष आहे

देवघेवीचे चला बोलून टाकू
त्याचसाठी वेगळा हा कक्ष आहे

योगायोगाची गोष्ट....

योगायोगाने त्यांना
आसने जमू लागली
कपालभातीच्या तालावर
साधनाही घुमू लागली
नंतर कळले साधकांना
त्यांचे, वेगळीकडे लक्ष्य आहे
त्यांच्या अदभूत पोटात सुद्धा
राजकीय 'भक्ष्य' आहे

...कैलास गांधी

गाव नाही राहिले खेड्याप्रमाणे...

माणसे ही धावती घोड्याप्रमाणे
गाव नाही राहिले खेड्याप्रमाणे

प्रश्न जर विचारले साधेच सोपे
उत्तरे देवू नको कोड्याप्रमाणे

एक झाला ज्ञानिया हे खूप आहे
वेद तू गावू नको रेड्याप्रमाणे

पाहतो मी वाट तुझ्या पावलांची
पायरीशी ठेवल्या जोड्याप्रमाणे

सागराला कोणती चढली नशाही
सारखा फेसाळतो सोड्याप्रमाणे

थांबलेली का अशी काठावरी तू
मी उथळ नाही तसा ओढ्याप्रमाणे

वाट जी जाते तुझ्या दारावरुनी
गुंतली पायात या बेड्याप्रमाणे

...कैलास गांधी

त्यांच्याही दारी... गुढी

त्यांच्याही दारी... गुढी
जयांची... पिढी
अजुनी शिडी ...शोधते आहे.
बापाच्या हाती ...विडी
होवुनी.... गडी
मायही खडी...फोडते आहे.


...कैलास गांधी

देव मजला टाळतो आहे कधीचा....

हि कधी का वागण्याची रीत आहे
जो तो नुसता आपल्या धुंदीत आहे

मज तुझ्या रागावण्याचा धाक नाही
मी तुझ्या या आसवांना भीत आहे

हा उगाचच शोध नाही चाललेला
थांबलेली तू मला माहित आहे

देव मजला टाळतो आहे कधीचा
तो तरी माझ्या कुठे गणतीत आहे

सौख्य भेटायास आले फुरसतीने
मी म्हणालो, मी जरा घाईत आहे

रोज तुटतो अन पुन्हा बनतो कसा मी
कोण हा मज सारखा घडवीत आहे

....कैलास गांधी

दे दु:खावर पुन्हा नवा मी डाग म्हणालो

मनात जे जे तुझ्या दाटले सांग म्हणालो
उधळून टाकीन तुला हवे ते माग म्हणालो

किती सांत्वने किती दिलासे विटलो जेव्हा
सहानभूतीला कर्तव्याचा भाग म्हणालो

फक्त डोलतो जो बुद्धीला गहाण टाकून
समाजास त्या गारुड्याचा नाग म्हणालो

लुटून नेले सर्वस्वाला त्या चोराने
काम संपले असेल तर मी भाग म्हणालो

अशी अचानक कशी वेदना बोथट झाली
दे दु:खावर पुन्हा नवा मी डाग म्हणालो

.....कैलास गांधी

आणि मौन माझे निकालाप्रमाणे....

तुझा शब्द भक्कम पुराव्याप्रमाणे
आणि मौन माझे निकालाप्रमाणे

नवे रोज रस्ते नव्या रोज वाटा
तरी चालतो मी सरावा प्रमाणे

जशी गर्दी वाढे तसा भाव वाढे
सुरु मंदिरेही दुकाना प्रमाणे

तशी ओढ नाही जुने वेड नाही
तरी भेटतो मी सरावा प्रमाणे

....कैलास गांधी

माझ्यावरी नाराज मी....

माझ्यावरी नाराज मी
हे सांगू कुणा आज मी

कंठात घुमे हुंदका
नि चोरला आवाज मी

सापळ्यावर घातला
चामड्याचा साज मी

तू नदीचा हुंदका
सागराची गाज मी

वक्षात किती चांदण्या
लावतो अंदाज मी

....कैलास गांधी

झेंडा आणि अवधूत

एकेक घोषणाही अदभूत होत आहे
गरीबा अरे तुझी हि समजूत होत आहे

होतात रोज राडे येथे सणाप्रमाणे
हिंसा क्षणाक्षणाला मजबूत होत आहे

सत्कार काल माझा त्यांनी झकास केला
आता लिलाव माझा अब्रूत होत आहे

झेंडा पुन्हा कुणाच्या आता करू हवाली
एकेक माणसाचा अवधूत होत आहे

या देश वैभवाचा वाटा आम्हास नाही
अवघीच वाटणी या बंधूत होत आहे

हे मावळे मराठी वैफल्यग्रस्त झाले
पक्षात फक्त मोठा राउत होत आहे

इसवी सनाप्रमाणे ठेवू नकाच नोंदी
गर्दी उगाच अपुल्या मेंदूत होत आहे

... मधुसूदन नानिवडेकर

मी छंदी फंदी..

मी छंदी फंदी...दु:खात आनंदी
...माणसांच्या रानात मला बंदी

मी लुच्चा, लफंगा, चोर, बदमाश
...बेवडा मी
तुझ्या वेणीत माळलेला घमघम
...केवडा मी

मी सांज उषेच्या किरणांनी
विणतो शाल दिवसाची
मी रात्रीस बायको म्हणतो
संध्येस रखेल दिवसाची

मी काळोखाच्या गर्भात
उजेडाच्या खडूने लिहीतो
मी सटवीच्या भाळावर
उद्याचे भविष्य लिहितो

मी हात जोडतो सुर्यास
अन् म्हणतो जाळ मला
सागरास मारतो मिठी
अन् म्हणतो सांभाळ मला

मी कोणत्या अनामिक आवेगाने
काळजात ठोकतो खिळा
ही भूक कोणती अशी
आतड्यास द्या म्हणे पिळा

ह्या कळा घेउन युगांच्या
मी काट्यांच्या चालतो वाटा
काट्यास शोधती पाय
की पायास शोधतो काटा

मी शिंपून धर्मबिंदू
शमवतो तहान रक्ताची
मी विठ्ठलास गडी म्हणतो
रुक्मिणीस दासी भक्ताची

मी छंदी फंदी...दु:खात आनंदी
...माणसांच्या रानात मला बंदी

-कैलास गांधी

आपला तो बच्चा(न)....

आपला तो बच्चा(न)
दुसऱ्याचा तो खान
एकासमोर तलवार नंगी
दुसरयासमोर म्यान
अस्तित्वाच्या गारुड्या समोर
काढला आहे फणा
वाकली जरी मान
म्हणे,
ताठ आहे कणा !!

.....कैलास गांधी

जोडे आणि पादुका

रामाच्या पादुका ठेवून
भरताने राज्य केले
बंधुप्रेमापायी त्याने
खुर्चीलाही त्याज्य केले
आता मात्र काँग्रेसमध्ये
'जोडे' उचला स्पर्धा आहे
कधी मुंबई ... कधी लातूर
कधी ठिकाण वर्धा आहे
..............
कधी पूर्ण कॅबिनेट ..
कधी मंत्री अर्धा आहे

...कैलास गांधी

भिवंडीतून दवंडी...

मराठी द्वेषी तोंडावर
महाराष्ट्र थुंकणार आहे
भिवंडीतून दवंडी आहे
मराठी माणूस जिंकणार आहे
अबू आझमी तरी म्हणतो
अजून मी भुन्कणार आहे

....कैलास गांधी

बारामतीच्या ज्योतिषावर...

डायबिटीस पेशंटला
नवीन दिलासा आहे
साखर कमी करण्याचा
नवीन खुलासा आहे
बारामतीची वारी केल्यास
'पवार वैद्य' भेटतील
शुगर कमी करण्याचे
उपाय देखील पटतील
बारामतीच्या ज्योतिषावर
काय दिवस आलेत
पंतप्रधान बनता बनता
नुसते factor झालेत

....कैलास गांधी

सारी संपली तहान...

पाऊस पडतो रानात
पाऊस पडतो पानात
कुणी गुपचूप काही
सांगे हळूच कानात

पाऊस पडतो रानात
फोडतोही डरकाळी
गारठल्या पाखरात
थोडी कुजबुज झाली

पाऊस पडतो रानात
पसरून नभी पंख
कधी थंड शिडकावा
कधी जहरीला डंख

पाऊस पडतो रानात
गंध गंध दरवळतो
कुणा घेवून मिठीत
कुणी दिवे मालवतो

पाऊस पडतो रानात
सारे ओले चिंब रान
सारे कसे निपचित
सारी संपली तहान

.....कैलास गांधी

हे तुला कुणी तरी सांगायला हवे ...

हे तुला कुणी तरी सांगायला हवे
घाव जरी कोवळे जपायला हवे
सारखी मीच का उत्तरे शोधायची
प्रश्न काही तू सुद्धा सोडवायला हवे
....कैलास गांधी

जागवाया जे मला...

जागवाया जे मला होते निघाले
डोळे त्यांचे आंधळे खोटे निघाले
लिहिले कैलास तसे खूप त्यांनी
शब्द त्यांचे फक्त वांझोटे निघाले

... कैलास गांधी

जरी असून आंधळा मी....

हा कशा अंधारचाळा हि कशाला कृष्णखोडी
सराईत आंधळा मी सापळ्यातून वाट काढी

हि सुखाची झोपडी कि श्वापदांची मोहमाया
आत पाऊल टाकले तो ते म्हणाले: झाले निघाया

हा कुणी माझ्यातला का असा चेकाळतो
मी म्हणे हि कृष्णवेळा तो दुपार जाळतो

का असे रे बंदी केले पावलांना मोकळ्या
घातली ती पैंजणे कि चांदी साखळ्या

काजळी दिठीत माझ्या चंद्रमा तेजाळतो
जरी असून आंधळा मी रात्र रात्र जागतो

......कैलास गांधी

धान्यापासून दारू.आणि लंगोटीतला कोंकण!

काजू पासून दारू नको
धान्यापासून काढली पाहिजे
महसूलाची आवक फक्त
प. महाराष्ट्रात वाढली पाहिजे.

कोकण विकासाच्या नावाखाली
दुषित प्रकल्पांची भिक आहे
इकडे आंबा करपतोय
तिकडे हिरवे पिक आहे

असच चालू आहे म्हणून
विदर्भाला खंत आहे
लंगोटीतला कोंकण मात्र
अजूनही शांत आहे

विदर्भाप्रमाणे कोंकणचा
अनुशेष जरी भरणार नाही
अंतू बर्वा तरीही म्हणतो
आत्महत्या करणार नाही

....कैलास गांधी

दुख: देखणे माझे सुंदर....

दुख: देखणे माझे सुंदर हळूहळू जे छळते आहे
कुणा न ठावे वात पेटली किती खोलवर जळते आहे

मला वाटले पुसून टाकल्या आपल्या मधल्या सीमारेषा
इतक्या वर्षानंतर दोघांमधले अंतर कळते आहे

तुझा कवडसा यावा म्हणुनी मीच छताला खाच मारली
उगाच म्हणती लोक आता की माझे छप्पर गळते आहे

दिसणार नाहीस आता तू पुन्हा कधीही त्या वळणावर
पाऊल माझे अजून तरीही त्याच दिशेने वळते आहे

.....कैलास गांधी

आरशात या नक्कीच काही गडबड आहे....

रोज चालली स्वप्नांची ही तडफड आहे
समजूत माझी ही जगण्याची ही धडपड आहे

तुला भेटलो त्यास जाहला काळ पुरेसा
उरात तरीही अजून शिल्लक धडधड आहे

मेघ बरसतील कोठे निश्चित पत्ता नाही
उगाच तरीही अंदाजांची गडगड आहे

उंच वाढले वृक्ष वनातील इमारतींचे
नभात आता विमानांची फडफड आहे.

इथे कुणाला बोलायाला उसंत नाही
हाच दिलासा कवितांची तरी बडबड आहे

किती बदललो तरीही दिसतो तसाच अजुनी
आरशात या नक्कीच काही गडबड आहे

.....कैलास गांधी